In Better Living through Chemistry volgen we Sam Rockwell als de doodbrave apotheker Doug Varney die voor de rest van zijn leven voorbestemd lijkt te zijn om in de schaduw van andere mensen te leven. Thuis wordt hij onder de knoet gehouden door zijn vrouw die zoonlief compleet vrij laat om te doen en laten wat hij wil, en in de apotheek heeft hij weinig tot niets te zeggen over zijn luie werknemers die hij “om de vrede te bewaren” weg laat komen met eender welk excuus ze maar hebben om niet te moeten werken. En alsof dat nog niet genoeg is om gefrustreerd van te worden is er ook nog schoonvader wiens zaak hij overgenomen heeft en die maar al te duidelijk laat merken wie de broek draagt in de familie.
Daar komt echter verandering in wanneer Doug op een avond nog maar eens bestellingen moet gaan afleveren omdat zijn pakjesjongen last heeft van een kater en hij als dusdanig terecht komt bij een villa waar de schaars geklede Elizabeth Roberts (Olivia Wilde) hem opwacht met niet mis te verstane bedoelingen. Doug slaagt erin om zonder kleerscheuren het huis te verlaten, maar wanneer hij enige tijd later Elizabeth nogmaals ontmoet slaat er toch wel een vonk over en de twee beginnen een passionele relatie die bij Doug toch wel serieuze veranderingen teweeg brengt.
Van een onder de duim gehouden heikneuter ontpopt Doug zich plots tot een volleerde mannetjesputter die met behulp van wat pilletjes uit de eigen apotheek zelfs een fietsrace wint! Het leven ziet er beter uit dan ooit maar wanneer Elizabeth hem eraan herinnert dat ze beide getrouwd zijn en zij bij een scheiding niets krijgt van haar man lijkt het goede leven op zijn einde te komen. Doug bedenkt echter dat ook hier met met wat spul uit de apotheek een oplossing voor gevonden kan worden…
Onze opinie:
Better Living through Chemistry wordt gepositioneerd als komedie wat misschien een beetje raar klinkt aangezien het basisgegeven veel gelijkenissen vertoont met de film “Body Heat” uit 1981 met Kathleen Turner die als femme fatale haar minnaar William Hurt overtuigt haar schatrijke man Richard Crenna om het hoekje te helpen. Op zich is dat geen probleem ware het niet dat er weinig leuke grappen noch echte spanning te vinden zijn.
Sam Rockwell schittert als Doug Varney en zorgt ervoor dat je geïnteresseerd blijft kijken in de hoop dat er een of ander konijn uit de hoed getoverd wordt waarbij je een “aha!”-beleving krijgt die alles duidelijk maakt en je achterover doet slaan, maar wanneer de eindtitels voorbij komen blijf je achter met een gevoel dat je net dik twee uur van je leven verspild hebt, en dit terwijl de film maar anderhalf uur duurt. Reden hiervoor? Het script.
Je krijgt constant het gevoel dat er ergens onder de oppervlakte een schitterende film huist in Better Living through Chemistry maar het verhaal zit constant te balanceren tussen komedie en thriller zonder een echte keuze te maken en wanneer op het einde blijkt dat alle personages an sich toch wel leuke mensen zijn vraag je je terecht af wat de bedoeling nu was. Dit gebrek aan richting zorgt ervoor dat alle geode werk van de cast teniet gedaan wordt en de film niet beter omschreven kan worden als een lege doos. Ja, we vinden het zelf ook een rare vergelijking maar om het in apothekerstermen te gieten zouden we kunnen zeggen dat Better Living through Chemistry een placebo is van een echte film, en dan nog een van de witte produkten.
Better Living Through Chemistry bevat een cast die bulkt van talent maar er wordt weinig tot niets mee gedaan en het verhaal mist duidelijk richting.
6.3
Photos
See all photos >>
Meer
Hunter Killer
Midnight Special
Rebel Ridge