Dit dramatisch portret van de intense rivaliteit tussen coureurs Niki Lauda en James Hunt is fascinerend
Onze opinie:
Veel critici applaudisseren het feit dat Ron Howard erin geslaagd is om als race-leek toch een deftige film in dit genre te maken. Onnozele commentaar natuurlijk want niemand die het in zijn hoofd krijgt om Ridley Scott te feliciteren om zo’n goede film te maken van Alien ondanks dat hij geen kennis heeft van buitenaardse wezens… Dat gezegd zijnde is het wel zo dat Rush op zich allesbehalve een slechte film is en dat is vooral te danken aan het goede acteerwerk, maar we vinden wel dat Howard teveel zwalpt tussen het persoonlijke leven en het effectieve racen. Beide moeten natuurlijk aan bod komen om genoeg diepgang te krijgen, maar nu voelt het een beetje teveel vis noch vlees aan. Het racen en de concurrentiestrijd wordt wel deftig in beeld gebracht, maar echt overweldigend is het niet, en de persoonlijke “drama’s” van de piloten worden er een beetje bijgetrokken zonder dat ze echt veel impact lijken te hebben (het ongeluk van Lauda en zijn korte revalidatiestrijd even niet meegeteld).
We zijn nog net iets te jong om zelf de strijd tussen beide heren bewust meegemaakt te hebben, maar als liefhebber van de sport uit de tijd van Alain Prost, Nigel Mansell, Nelson Picquet en natuurlijk Ayrton Senna kunnen we ons wel iets voorstellen bij hoe Lauda en Hunt elkaar bekampten alsook hoe het publiek meeleefde met de twee die als gladiatoren tegen hoge snelheid hun leven waagden voor die titel van wereldkampioen. Spijtig genoeg slaagt Ron Howard er voor ons niet goed in om die spanning effectief over te brengen en blijft hij zwalpen tussen het professionele en privéleven van de twee zonder ooit echt een duidelijke richting in te gaan. Afgaande op de film Rush moeten we spijtig genoeg concluderen dat mocht Lauda nooit zo’n zwaar ongeluk gehad hebben en zo snel terug achter het stuur gekropen zijn er nooit een film gemaakt zou zijn. En als dat effectief de reden is waarom Howard deze film gemaakt heeft, waarom heeft hij hier dan ook niet meer aandacht aan besteed?
Rush is een deftige film geworden over de strijd van twee kemphanen om de beste te zijn in hun sport, maar hij slaagt er niet in om de reden voor de film duidelijk naar voren te brengen. We moeten maar aannemen dat de persoonlijke strijd tussen de twee lijkt specialer was dan die tussen destijds Alain Prost en Ayrton Senna zonder dat daar effectief een duidelijke aanleiding voor is, en het afschuwelijke ongeluk van Nikki Lauda en zijn verbeten wil om snel te revalideren en terug achter het stuur te kruipen komt dan weer niet goed genoeg naar voren.
Als je nog eens een film wil zien over een topmoment in de geschiedenis van de Formule-1 dan is Rush zeker geen slechte keuze, maar een documentaire over hetzelfde onderwerp zou waarschijnlijk een hoop meer interessante informatie naar voren brengen terwijl qua spanning we ook al betere films over de racerij voorgeschoteld hebben gekregen. We kunnen dan ook zonder probleem concluderen dat Rush een goede motor heeft die mee kan strijden op het parcours, maar net dat tikkeltje extra mist om als eerste over de eindstreep te geraken.
8.1
Photos
See all photos >>
Meer
Don’t Let Go
Talk to Me
Cobweb