John en Emma Collingwood zijn op weg naar hun huisje bij het meer om samen met hun dochter Mari te genieten van een relaxerende vakantie en proberen om hun relatie terug op gang te krijgen nadat ze hun zoon verloren hebben. Mari wil echter niet gewoon wat rondhangen en besluit dan maar om naar het nabije dorp te gaan en samen te komen met haar vriendin Paige. Eens daar onmoeten zij en Paige een nogal verlegen jongen genaamd Justin die hen meeneemt naar zijn hotelkamer waar ze wat joints beginnen roken. Wanneer Justins vader, een voortvluchtige crimineel, plots samen arriveert met zijn vriend Francis en vriendin Sadie gaan de poppen echter aan het dansen.
De meisjes worden naar een bos in de buurt waar Paige vermoord wordt en Mari verkracht en voor dood achtergelaten wordt. Mari slaagt er echter in om te ontsnappen en na enige tijd slaagt ze erin om terug te keren naar het huis aan het meer waar haar ouders onmiddellijk klaarstaan om haar te helpen en proberen erachter te komen wat er gebeurd is. Het duurt niet lang voordat John en Emma door beginnen te krijgen dat de mensen die hun dochter mishandeld hebben de vreemdelingen zijn die ze eerder die avond toegang gegeven hebben tot hun huis zodat ze konden schuilen voor de regen…
Onze opinie:
The Last House on the Left is een remake van Wes Cravens cult klassieker uit 1971 en zoals met zovele remakes tegenwoordig kreeg de film een “big studio overhaul” waardoor de techniek (en het acteerwerk) beter zijn maar dit ten koste van diepte van het verhaal alsook Wes Cravens sociale kritiek die ook compleet verdwenen is.
De personages lijken totaal geen gevoelens van schuld te hebben over wat ze doen (behalve dan Justin die schitterend zou zijn als een zombie in een of andere horrorfilm) en de verandering in het gedrag van de Collingwoods is op zijn minst raar te noemen. Van liefdevolle – maar misschien een beetje overbeschermende – ouders veranderen ze zonder al teveel moeite in sadistische moordenaars. Ontsnappen van criminelen en hun dochter naar het hospitaal brengen blijkt ook minder belangrijk dan wraak te nemen op de slechteriken. Geloofwaardig is het dus absoluut niet.
En toch, als je kijkt naar The Last House from the Left als een aparte film die niets te maken heeft met Cravens origineel dan krijg je toch wel een min of meer onderhoudende wraakfilm die spijtig genoeg teveel tijd nodig heeft om op gang te geraken, en wanneer de actie dan effectief op kruissnelheid geraakt wordt deze bij momenten zo uitgerokken dat alle geloofwaardigheid meteen wegvalt.
Op zijn best een middelmatige horrorfilm, op zijn slechts een zware teleurstelling als remake van een cult klassieker.
6.5
Photos
See all photos >>
Meer
Talk to Me
Cobweb
Argylle