Onze opinie:
Laten we maar meteen met de deur in huis vallen: X-Men: Apocalypse is verschrikkelijk slecht en lijkt wel een parodie op de franchise. In een bepaalde scène zien we enkele mensen uit de bioscoop komen en zeggen dat het algemeen geweten is dat de derde film uit een serie altijd de slechtste is. Dit is waarschijnlijk een hint naar X3, maar kan evengoed slaan op deze Apocalypse die de derde X-Men is op basis van de “jongere generatie”. Zelfkennis is begin van alle wijsheid zeggen ze, dus regisseur Brian Singer moet wel héél wijs zijn…
De trailer deed nochtans het beste vermoeden: een Egyptische Godkoning, En Sabah Nur aka Apocalypse, bleek een mutant te zijn met enorme krachten die over de hele wereld wou heersen. Tijdens een ceremonie waarbij hij het lichaam zou overnemen van een andere mutant met helingskrachten wordt hij echter verraden en na een nogal lang uitgesponnen gevecht wordt hij bedolven onder een in elkaar gezakte piramide. De overdracht is echter geslaagd waardoor hij in slaaptoestand de hele verdere geschiedenis overleeft tot op het moment dat hij tien jaar na de gebeurtenissen in X-Men: Days of Future per ongeluk door enkele radicale gelovers in de Egyptische godheid gewekt wordt. Apocalypse kijkt even aan hoe de wereld ondertussen geëvolueerd is, vindt het allemaal maar niets en besluit het heft zelf weer in hand te nemen, samen met vier mutanten (de Ruiters van de Apocalypse, heb je hem?) wiens krachten hij vergroot: Storm, Angel, Psylocke en… Magneto.
Op zich geen slecht idee om een film van te maken dus maar Singer slaagt er wonderwel in om het compleet naar de knoppen te doen. Apocalypse is verre van schrikwekkend, Magneto zit veelal een beetje in gedachten voor zich uit te staren, Xavier is verre van de sterke Professor X die we kennen, en de rest van de mutanten lijken ofwel er totaal niet toe te doen ofwel een bende puberende huilebalken te zijn. Het scenario is ook al niet om over naar huis te schrijven; ongeveer de helft van de film had makkelijker ingekort of gewoonweg geschrapt kunnen worden, en dat is inclusief het gedeelte waarin Wolverine nog eens zijn opwachting maakt alsook de totaal belachelijke introductie van Quicksilver die op de tonen van “Sweet Dreams” zowat de hele school van Xavier in zijn eentje redt. Je zal nooit meer kunnen luisteren naar deze hit van Eurythmics zonder aan X-Men: Apocalypse te moeten denken en – ondanks dat we ons een breuk gelachen hebben met deze scène vanwege dat hij zo onbeschrijflijk absurd is – dat is geen positief gegeven.
Wat overblijft is een flinterdunne verhaallijn met slaapverwekkende speciale effecten (het is er echt allemaal zo zwaar over dat het niet meer leuk is), kartonnen personages met emoties die ongeveer even realistisch over komen als de borsten van Pamela Anderson, en een einde dat ook al niet doet uitkijken naar een volgende X-Men film. Zoals we eerder al aangaven lijkt Apocalypse ons eerder een parodie à la Scary Movie dan een echte superhelden flick en het wordt dringend tijd dat iemand als Christopher Nolan of JJ Abrams misschien eens deze franchise onder handen neemt voordat ze compleet geruïneerd wordt.
Photos
See all photos >>
Meer
Jakob’s Wife
The Dark and the Wicked
Trap